Was hij tekenaar, schilder, schrijver, fotograaf, leraar of kunsthandelaar? De Nederlands-Duitse kunstenaar Paul Citroen was het allemaal. Toen hij in 1983 overleed liet hij zo’n 7000 werken na: portretten van talloze bekende en onbekende Nederlanders, maar ook tekeningen, collages en foto’s.
Alleskunner Paul Citroen schilderde niet alleen, maar gaf ook les gaf aan kunstacademies en inspireerde collega’s met zijn publicaties over kunst. In de documentaire schetsen vijf mensen zijn kleurrijke leven.
Ralph Keuning van Museum De Fundatie in Zwolle beheert de grootste collectie Citroenen ter wereld. Hij wijst op de hoogtepunten uit zijn oeuvre: een vroeg zelfportret dat Paul Citroen maakte op achttienjarige leeftijd, de fotocollage Metropolis en de tekeningen die hij vervaardigde onder invloed van drugs.
Flip Bool van het Nederlands Fotomuseum kent Paul Citroen als kunsthandelaar en fotograaf. Hij schetst zijn betekenis voor de Nederlandse fotografie en voor de Duitse kunstenaarsbeweging Bauhaus. Kunstenaars Maartje van Lieshout en Jurjen de Haan schetsen zijn belang voor het kunstonderwijs. Model Renée Schoorl-Franken vertelt hoe zij vijftien jaar lang voor Paul Citroen poseerde.
Paul Citroen spreekt door citaten uit zijn boek Notities van een schilder: ‘Misschien ben ik als schilder niet geslaagd, omdat ik in wezen meer om mensen geef dan om kunst’.
De film van 52 minuten gaat in première op het Nederlands Film Festival in Utrecht. AVRO Close Up zendt Een portret van Paul Citroen uit. Producent: Interakt, René Mendel, camera Martijn Tervoort, montage Paul Tekenbroek, regie: Paul Kramer.
Paul Citroen started his career as avant-garde-artist in Berlin. He studied at the Bauhaus and made the famous photo-collage Metropolis. With the arrival of the Nazi’s, there was no more space for modernism in Germany, causing Citroen to flee to the Netherlands.
He didn’t get famous till the seventies, for his ingenious portrait drawings and paintings. His success with the grand audience, according to some made him artistically less sincere. Citroen himself said subdued: “Perhaps I am not qualified as an artist, for I essentially care more about people than art.”
The documentary premiered at the Dutch Film Festival in Utrecht.
